by Nina Strategier |
February 21, 2015
(For English scroll down)
Myanmar is een land van tempels, pagodes en boeddhisme. Goud is hier een groot onderdeel van. Veel pagodes zijn bedekt met bladgoud. De Schwedagonpagode in Yangoon is zelfs bedekt met honderden of misschien wel duizenden kilo's bladgoud. Ook is de top van de pagode behangen met edelstenen zoals robijn en saffier. Bladgoud wordt ook gebruikt voor offers aan pagodes. De locals staan vaak in de rij om het op de buddha's te plakken.
Het goud wordt gewonnen in het land zelf en is 24 karaat. Over de omstandigheden waarop dit goud gedolven wordt heb ik zo mijn twijfels. Er is hier veel kinderarbeid en ik vrees dat in de mijnen hier veel gebruik wordt gemaakt van kinderen die onbetaald zwaar werk verrichten. Maar daar ga ik het in deze blog niet over hebben.
In Mandalay, een grote en drukke stad heb ik een 'gold leaf' werkplaats bezocht. Hier kon ik zien hoe goud, met de hand, wordt verwerkt tot bladgoud. Het concept is eenvoudig, het goud wordt gehamerd totdat het zo dun is dat er bladgoud overblijft. De 'hameraars' starten met een klein stukje goud dat een paar millimeter dik is. Vervolgens hameren ze voor 30 minuten op dat stukje met een mega grote hamer. Het goud zit op elkaar gestapeld in een soort pakketje tussen bamboebladeren. Na de eerste keer hameren wordt het goud in 6 stukjes verdeeld. Vervolgens hameren ze deze stukjes nog eens 30 minuten. Hierdoor worden de stukjes goud groter en dunner. Ten slotte is er een laatste 'hamersessie'. Deze duurt vijf (!) uur waardoor het goud uiteindelijk de gewenste dikte krijgt. Bijna een onmenselijke fysieke inspanning..
Tijdens het hameren wordt er een speciale 'klok', de clepsydra, gebruikt in de vorm van een halve kokosnoot waar in de bodem een klein gaatje zit waar water dooheen druppelt. Het water wordt eronder opgevangen, de 'hameraar' moet 120 slagen maken om de kom te vullen. Dit gebeurt meestal 18 keer per uur. De stukjes goud worden vervolgens op het juiste formaat gesneden en ingepakt.
De lokale bevolking gebruikt vaak het laatste spaargeld dat ze hebben om bladgoud te kopen en te offeren. Naast het gebruik voor offers wordt het goud ook gebruikt in make-up. De vrouwen (ook kinderen) dragen hier een apart soort make-up op hun wangen, hierin wordt het goud soms verwerkt. Aangezien de bevolking extreem arm is is dit meer iets voor toeristen. Ook wordt het goud gebruikt voor consumptie en kan je het kopen in een flesje om in te nemen. Of dit erg gezond is betwijfel ik.
An abundance of gold in Myanmar
Myanmar is the country of temples, pagodas and buddhism. Gold is a big part of this. Many pagodas are covered with gold leafs. The Schwedagon pagoda in Yangon is covered with hundreds or maybe thousands kilo's of gold. And on the top of the pagoda there are many precious gemstones like rubies and saffiers. The gold leafs are also being used for offerings to pagodas. The locals queue up to stick it on the buddhas.
In Mandalay, a big and busy city I visited a 'gold leaf' workplace. Here I could see how they make gold leafs by hand. The concept is simple, the gold is hammered until it is that thin just a gold leaf is left. The men who hammer start with a small piece of gold that is a few mililmeters thick. Then they hammer for 30 minutes on it. They put the gold into some kind of package in between bamboo sheets. After the first hammer 'session' they divide the gold in six pieces and hammer them for another 30 minutes. The gold becomes thinner and thinner. Finally there is one last hammer session that takes 5 hours (!) which gives the gold the desired thickness. Imagine the physical effort...
During the hammering they use a special 'clock', the clepsydra. It has the shape of a half coconut with in the bottom a small hole where water can drip through. They catch the water in a bucket, the man that hammers has to make 120 beats to fill the bucket. This happes 18 times per hour. In the end the gold is cut in the right size and packed.
The locals often use their last savings to buy the gold leafs in order to offer it. Besides using it for offering it is also used in make-up. The women (children too) in Myanmar use a special kind of make-up on their face and sometimes the gold is incorporated in it. Since this is very expensive this is more for the tourists. Further the gold is also used in some drinks but I doubt this is very healthy for one.
Posted in
asia,
azie,
backpacking,
Birma,
bladgoud,
blog,
boeddhisme,
buddha,
buddhism,
Burma,
edelstenen,
fysiek,
geloof,
gold,
gold leaf,
gold leafs,
goud,
goudsmid,
hamer,
hameren,
hammer,
hammering,
hand work,
handgemaakt,
handmade,
handwerk,
jewellery,
jewelry,
kinderarbeid,
mandalay,
mijn,
mijnbouw,
mining,
Myanmar,
nina strategier,
offeren,
offering,
pagoda,
pagode,
reisblog,
religion,
robijn,
ruby,
saffier,
sieraden,
travel blog,
work
by Nina Strategier |
October 21, 2014
(For English scroll down)
Op de 3e dag van de workshop hebben we een bezoek gebracht aan de Fairmined gecertificeerde mijn Aurelsa. Deze mijn ligt in de Peruaanse woestijn Atacama, op twee uur rijden ten oosten van Chala. De weg was zanderig en hobbelig maar het uitzicht erg mooi. Twee uur lang was er geen mens te zien maar uiteindelijk rees er uit het niets een heel dorp. Dit dorp, genaamd Relave, telt 4000 inwoners en draait volledig op kleinschalige mijnbouw. De Auresla mijn is een van deze mijnen.
Wij hadden de eer om een rondleiding te krijgen op het terrein van de mijn en in de mijn! Eerst kregen we te zien wat er gebeurt met het gedolven gesteente uit de mijn. De stenen worden heel fijn gemalen waarna er uiteindelijk, na een aantal processen, goud en zilver uit ontrokken wordt. Na deze uitleg mochten we in kleine groepjes de mijn in. De mijn is eigenlijk een lange gang midden in een berg. Aan het einde van de ‘gang’ wordt geboord, in deze boorgaten wordt dynamiet gestopt dat tot ontploffing wordt gebracht. Hierdoor raken de stenen los. Ze worden verzameld en met een karretje de mijn uitgereden.
Het was erg indrukwekkend om te zien hoe het eraan toegaat in de mijn. Het is er echt pikkedonker en zonder lamp zie je helemaal niks. Het beroep als mijnwerker is sowieso zwaar maar gelukkig wordt er goed aan de veiligheid van de mijnwerkers gedacht.
Na het bezoek van de mijn kregen we van de kinderen uit de gemeenschap verschillende dansvoorstellingen te zien. Het hele dorp was hiervoor uitgelopen en iedereen vond het erg leuk dat ze bezoek hadden uit het buitenland. Vooral de twee Japanse meisjes waren erg populair en druk bezig met het geven van handtekeningen. Na een lange dag en onder het stof reden we door de woestijn terug naar de kust en werden we getrakteerd op een hele mooie zonsondergang.
Bekijk hier de foto’s van het bezoek aan de mijn.
Lees in mijn volgende blog over mijn reis door Azie en de sieradencultuur in de landen die ik ga bezoeken!
A visit to the mine where my Fairmined gold & silver comes from (3)
On the 3th day of the workshop we visited a Fairmined certified mine named Aurelsa. This mine is situated in the Peruvian desert Atacama, a two hour drive eastwards from Chala. The road was sandy and bumpy but the view was amazing. For two hours we didn’t see a person but eventually a whole village showed up. This village, called Relave, has 4000 inhabitants and runs completely on small-scale mining. The Aurelsa mine is one of these mines.
We had the honor to be showed around at the terrain of the mine and in the mine! First they showed us what happened to the mined stones. They are being crushed into very small pieces, and after a few processes gold and silver will be extracted from it. After this explanation we were allowed to go into the mine in small groups. The mine is literally a long ‘hallway’ in the middle of a mountain. At the end of this ‘hallway’ they drill holes where they put in dynamite. After they explode the dynamite the stones are being collected and put into a trolley to transport the stones out of the mine.
It was very impressive to see how it all works inside the mine. It was really dark and without a light it is impossible to see a thing. Being a mineworker is not an easy job but fortunately they take very good care of the security of the mineworkers.
After visiting the mine the children from the community showed us different dance shows. The whole village showed up for this and they really liked it that we visited their community. Especially the two Japanes girls were very popular and had to give signatures all the time. After a long day and covered with dust we drove back through the desert back to the coast and saw a beautiful sunset.
See here the photo’s I took during the visit of the mine.
Read in my next blog about my trip to Asia and the jewelry culture in the countries I will visit!
Posted in
edelsmid,
fair trade,
Fairmined,
fairtrade,
goldsmith,
goud,
goudsmid,
handgemaakt,
handmade,
jewelry,
mijn,
mijnbouw,
mining,
nina strategier,
Peru,
sieraden
by Nina Strategier |
July 11, 2014
(For English scroll down)
Cursus edelstenen zetten
Vorige week was ik in Ahlen (Duitsland) voor een cursus steenzetten. Ik hoor je denken ’Wat is steenzetten?’. Dit is de techniek die je nodig hebt om edelstenen te kunnen plaatsen in een sieraad. En daar bestaan er veel van.
De cursus startte op maandag in Ahlen, een saai dorpje waar ze niet echt goed Engels spreken (en ze hebben nergensWIFI..). Maar met het Duits dat ik op school geleerd heb kwam ik een heel eind. De eerste dag werd er ’s morgens vooral theorie behandeld en ’s middags hebben we een aantal gereedschappen (stekers) gemaakt waarmee stenen gezet worden.
De dag erna begon weer met een stukje theorie. Daarna begonnen we aan de eerste zetting. Een gefacetteerde zirkonia die gezet moest worden in een koperen buisje. Hiervoor hadden we twee stekers nodig die we de dag ervoor gemaakt hadden. Als eerste moest ik ervoor zorgen dat de steen precies in de zetting paste door de zijkanten weg te snijden met een steker. Daarna zette ik het sieraad vast op een kitstok met kit en heb ik de randen van de zetting gehamerd met een hamer handstuk (dit gaat elektronisch). Na het hameren moet de steen zo goed vast zitten dat hij er niet meer uit kan vallen. Zoals je kan lezen is het best een gecompliceerd proces en ik moet zeker hard gaan oefenen!
De dagen gingen heel snel en gedurende de week hebben we meer dan 8 soorten zettingen geleerd. Onder andere de kastzetting, chatonzetting, kanaalzetting en incrustatiezetting. Het was een leuke en leerzame week en ik zal sowieso de nieuw aangeleerde technieken gaan gebruiken in mijn toekomstige ontwerpen!
Na deze intense week ben ik voor het weekend naar Berlijn geweest. Een super leuke stad en het eten is er zo goedkoop! Echt een goede plek om inspiratie op te doen!
Stone setting course
Last week I was in Ahlen (Germany) to do a stone setting course. I can hear you think ’What is stone setting?’. This is the technique to put gemstones into a piece of jewelry. And there are many different ways of doing this.
The course started on Monday in Ahlen, a boring little town where they don’t really speak English (and don’t have WIFI anywhere..). But with the German I learnt in high school I could get along very well. The first day we had some theory in the morning and in the afternoon we made the tools to set stones with, called gravers.
The next day started with some theory again. After that we started with the first stone setting. A faceted zirkonia in a copper tube, called a bezel setting. We used two of the gravers we made the day before. I was struggling a bit as it is very precise work. First I had to make sure that the stone fits exactly in the setting by cutting away the edges. Then I put the piece of jewelry on a dowel with chaser's cement and hammered the edges with a hammer handpiece (this goes electronic). After that the stone should be stuck enough not to fall out anymore. As you can read it is quite a complicated process and I certainly need to practice a lot!
The days went very fast and during the whole week we learnt more than 8 types of settings. Bezel settings, flush mounted settings, channel settings and prong settings. It was a great week and I will definitely use the techniques in my future designs!
After this intense week I went to Berlin for the weekend. A city with a great atmosphere and such cheap food! For sure worth visiting to get some inspiration!
Posted in
course,
cursus,
diamant,
edelsten,
fair trade,
fairtrade,
gems,
gemstones,
goldsmith,
goud,
goudsmid,
handgemaakt,
handmade,
jewelry,
ringen,
robijn,
saffier,
sieraden,
steenzetten,
stone setting,
zilver